Quora De sport van kennis

Toen ik Quora voor het eerst ging gebruiken, voelde ik me aangetrokken tot de gestroomlijnde interface en eenvoudige esthetiek. Zoals veel mensen ben ik niet meteen begonnen met posten. Ik spookte af en toe door de pagina's, totdat ik voelde dat ik het genoeg had om erin te duiken. Ik hield van de manier waarop mijn vragen en antwoorden werden gecentraliseerd en mijn activiteit werd vastgelegd. Ik vond het geweldig dat ik bestond daar als een entiteit, op één centrale locatie. Dit was iets dat ik nooit heb gekregen van andere vraag- en antwoordsites. Maar ik vond vooral dat er manieren waren om dat te doen score.

Nee, zeker niet zoals je denkt.

Als psychologische stimulans krijgen gebruikers op de site "Quora Credits" voor het schrijven van goede vragen of antwoorden. Er wordt op Quora veel gepraat over deze credits, wat ze vertegenwoordigen en of er al dan niet een systeem van op en neer stemmen zou moeten zijn. Het grootste deel van dit debat komt voort uit een uitgesproken kerngroep van individuen die verkondigt dat - inderdaad - dit allemaal onzin is. Men zou geen "goodies" (digitaal of anderszins) nodig hebben om vragen te stellen of te beantwoorden, en dit moet worden gerespecteerd als iets heiligs, puurs en onvergankelijks. 'Punten' krijgen voor uw gedachten is, nou ja, gewoon mis.

Natuurlijk hebben ze waarschijnlijk gelijk. Het delen van menselijke kennis was de hoeksteen van de meeste filosofieën die zich bezighouden met een goed leven. Dit feit blijft niet onopgemerkt door deze auteur - ik breng de meeste dagen door met het scannen van de voorfeed van Quora door simpelweg te genieten van niet alleen hoeveel ik kan leren, maar ook hoeveel sommige mensen nu al weten. Onlangs leerde ik dat Quora je ongetwijfeld slimmer maakt, maar het doet je ook beseffen hoe ver je nog moet gaan. (Hier is een geweldig voorbeeld)

Maar er is nog een ander facet van het streven naar kennis dat ons naar iets anders drijft. Iets waardoor het ok lijkt om het concept te onderhouden van het creëren van hiërarchieën voor vragen en antwoorden, en het toekennen van punten voor een goed stuk werk. Dit ding - de dorst naar de sport kennis - is precies wat Quora dient om te voldoen. Ja - ik geloof absoluut in het verspreiden van kennis op elke mogelijke manier (want een slimmere planeet is absoluut een betere), maar er is een ander deel van mij dat wil zeggen: "laten we eens kijken wat je hebt!" Er is nog geen een ander deel van mij dat wil worden bekroond (na lang geleden) voor de ondankbare uren die ik in mijn leven heb doorgebracht met lezen of denken terwijl anderen bij monstertruckbijeenkomsten waren, Pat Benatar-concerten of alles wat je kunt eten buffetten. Is het niet gewoon een weinig leuk om een ​​locatie te hebben waar onze kleine obsessieve stukjes genie niet alleen worden gerespecteerd, maar ook worden beloond?

Ja, ik zou een TED-talk kunnen geven of een Wikipedia-pagina kunnen bewerken. De eerste heeft te veel toetredingsdrempels en de laatste is gewoon goed ... om meestal te verdoezelen. Wat kan ik zeggen? Ik ben een mens. Ik blijf proberen slim te zijn in het belang van smart. Maar het doet geen pijn om af en toe een aantal denkbeeldige punten te krijgen voor mijn inzichten.

Zijn er tekortkomingen in het huidige systeem? Absoluut. Beroemdheden en supergebruikers kunnen zo snel en zo vaak worden gestemd dat ze vaak andere (soms meer formidabele) antwoorden begraven. Maar vanwege al zijn tekortkomingen is het moeilijk om een ​​systeem voor te stellen dat beter is in het identificeren van de beste geesten in een bepaald onderwerpgebied (zonder redacteuren van ivoren torens of een raad van oudsten).

Misschien wel het belangrijkste is het feit dat credits en upvotes in de loop van de tijd steeds meer afnemen. Ik kon je bijvoorbeeld niet vertellen hoeveel credits ik nu heb - en het kan me ook niet echt schelen. Ik denk ook niet te veel na of een vraag wel of niet de cascade van upvotes krijgt waar ik naar op zoek was. Steeds meer zijn het de antwoorden op mijn vragen en antwoorden die ervoor zorgen dat ik terugkom. Ik kan met plezier zeggen dat ik een aantal geweldige relaties heb gevormd met degenen die ik op de site heb gevolgd.

Dat is nu echter. Eerst, ja ... ik wilde de lekkernijen. Als dat is wat er nodig is om iemand op de site te krijgen, dan moet dat maar. Hoe meer geesten door de heilige zalen van Quora zweven, hoe beter.

Het punt is dit - als je dit nu aan het lezen bent, is de kans groot dat je interessante kennis in je hoofd hebt. Of een paar hele goede vragen die Google gewoon niet voor je kan beantwoorden. Als dit het geval is, hoe zit het dan met het opzetten van een account op Quora en het laten vallen van wat kennis over onze onwetende schedels? Vergeet niet eerst mij te volgen.